Hier is plek voor hersenspinsels van Maike. dat kunnen blogs zijn die ik in de loop der tijd geschreven heb, maar ook kleine stukjes over wat mij opvalt of bezighoudt.
——————————-
André Rieu is ziek en moet daarom concerten afzeggen. Vervelend, maar ik had er geen kaartje voor, dus dat is niet de reden dat het mijn aandacht trekt. Nee, het gaat me om de berichtgeving hierover.
Koppen in de Nederlandse kranten:
“Zieke André Rieu zegt Arena concerten af” (NU.nl)
“André Rieu te ziek voor Amsterdam ArenA” (Telegraaf)
Zakelijk en het dekt de lading.
———————————-
Breipatroon
In het breipatroon staat: “Alleen de heengaande naalden zijn getekend (in het patroon), teruggaande naald breien zoals de steken zich voordoen”
Tja, missschien doen die breisteken zich wel héél anders voor dan ze zijn….. zijn het ‘ undercover’ steken.
————————————
Hoe ik aan mijn snor kwam
Het was niet bepaald liefde op het eerste gezicht, toen ik hem voor het eerst zag. Eerlijk gezegd was het zijn uiterlijk dat me tegenstond. In eerste instantie wilde ik de kennismaking dan ook niet voortzetten. Toch zijn we nu alweer bijna twee jaar bij elkaar, en naar tevredenheid.
Een busstaking en benzineprijzen die de pan uit rezen, waren de redenen dat ik naar hem op zoek ging. Een liter benzine kostte op dat moment bijna meer dan een liter olijfolie. Jammer genoeg loopt mijn auto niet op olijfolie, dus om te bezuinigen was dat geen optie.
Ik ging op zoek naar ander gemotoriseerd vervoer, naast de auto. Dit vervoer was bedoeld voor het woon-werkverkeer, en voornamelijk om bereden te worden worden met mooi weer.
Er waren twee voorwaarden: het mocht niet teveel kosten en ik wilde er geen helm bij dragen.
Dan kom je dus al snel uit bij een ‘snor’. Snorfiets, snorbrommer of snorscooter, dat maakte me niet zoveel uit. Maximaal 25 kilometer per uur, dus geen helm.
De fietsenmaker was onze matchmaker. Ik had bij hem geïnformeerd naar 2e hands snorren. Toevallig wist hij er één, die over niet al te lange tijd beschikbaar zou zijn. De fietsenmaker moest hem ophalen na een verblijf van 6 jaar in een schuurtje. Uiteraard was deze snor een koopje: had altijd binnen gestaan, was van een oud vrouwtje geweest, dat er niet veel op gereden had. Toen hij er was ging ik langs om te kijken.
De Saxonette Classic is een nogal uitgesproken model. Daarbij kwam dat er ook nog spiegels op gemonteerd zaten, handig voor ouderen, maar ik zou er niet mee gezien willen worden. Het is alsof je een man ontmoet met grote bakkebaarden, al is hij misschien heel aardig, die dingen moeten er af voor je verder met hem wilt!
Toch voldeed de fiets aan mijn 2 eisen, niet te duur en geen helm nodig. Al snel ontdekte ik een ander voordeel; het was een model, waar geen puber mee gezien wil worden.
Want met twee jongemannen in huis, waarvan er op dat moment één de snorgerechtigde leeftijd reeds bereikt had, begreep ik zelf ook wel dat een beetje leuke Tomos niet veilig zou zijn voor de heren. Die zou ik binnen de kortste keren uit kunnen lenen. En zachtaardig als ik ben, zie ik mezelf mijn poot niet lang stijf houden als zoonlief mij bedelt om mijn brommertje te mogen lenen.
Dus na de eerste afwijzing draaide ik alsnog bij, al werd dit ingegeven door een tamelijk egoïstisch motief; nl. het niet willen delen van mijn snorretje.
En nu rijd ik al bijna twee jaar naar volle tevredenheid rond op dit wonderlijke mechaniek op wielen
————–
Gedachtesprongen
In de auto maak ik graag woorden van de letters die op nummerborden staan. Er is maar één regel: je mag alleen klinkers toevoegen. Op een dag zie ik weer een mooie langskomen: 99-LS-PL. “Lispel” zeg ik, “Hahaha, zie je dat, daar staat lispel”. Ronald neemt het voor kennisgeving aan.
“Lispel”, zeg ik nog een keer en ik proef als het ware het woord. “Lifpel” lispel ik. “De lispeltuut”, zeg ik ineens. “Wat was dat ook alweer? Was toch van Pluk uit de Petteflet? De Lispeltuut. Lifffpeltuut. Was dat niet een vogel? O nee, dat was de Krullevaar. Liffpeltuut, dat vond ik zo leuk om te zeggen als ik het voorlas. Weet je nog dat ik altijd voorlas aan de jongens? Annie M.G. Schmidt en later de Griezelbus van Paul van Loon. Daar kon je zo heerlijk stemmetjes bij doen….
Lissssspeltuut. Oja, ik weet het weer, het was een toetertje of zo, de lifpeltuut.” Ronald hoort mijn monoloog aan. Hij is wel gewend aan mijn gedachtesprongen.
Natuurlijk rust ik niet voordat ik nog eens nagezocht heb, wie of wat de lispeltuut nou ook alweer was. Het is alweer jaren geleden dat ik dit boek voorlas. De lispeltuut was een schelp(diertje) met een spraakgebrek.
————————————
0nd3rw3g
Je zit met mij in de auto, dan kan het ineens gebeuren dat ik uitroep: “Kijk daar eens: gave sex!!” Niet omdat ik een copulerend koppel in de berm heb gespot, nee, ik heb een nummerbord ontdekt, laten we zeggen 99-GV-SX.
Onderweg vermaak ik me door woorden te maken met de letters van nummerborden die we tegenkomen. Het moeten bestaande woorden zijn, ik mag alleen klinkers toevoegen en hoe meer lettergrepen, hoe beter.
Zo ben ik al eens ViNeGaR tegengekomen (Engels voor ‘azijn’), ToRoNTo, SaXoFooN, GoTSPe en SuiZeBoL (van het werkwoord suizebollen-suizebolde-gesuizebold). Eén van de betere vondsten volgens mij, was TeRRaRia.
Ook leuk was het nummerbord met de letters NVSH, maar om een andere reden.
HaRTJe (of HeRTJe), HaSPeL, LiSPeL en RoKKeN zijn andere voorbeelden die ik tegenkwam, maar die niet spectaculair genoeg zijn naar mijn zin.
Vieze woorden maken is natuurlijk ook leuk, zo kun je van RoKKeN natuurlijk ook RuKKeN maken en zet maar eens een ‘oe’ in plaats van een ‘a’ in HaRTJe….
PiSSeN is al eens langsgekomen, evenals een PiSBaK. En nummerbord SX-XX-69 is helemaal geweldig.
De nieuwe nummerborden bevatten maar drie letters, wat het spelletje een stuk minder leuk maakt. GGD kwam ik al eens tegen. Leuk als afkorting, maar mijn eigenlijke doel blijft toch, om woorden te maken, en liefst zo lang mogelijk. Ik blijf om me heen kijken en mocht ik je eens tegenkomen: ToT-KijK-00!
Marks&Marks blogspot 
Zeg het maar!