Een Astra-hond

Als kind heb ik enge en leuke ervaringen gehad met honden. Een enge ervaring was de grote poedel die mij als peuter omver sprong. Waarna mijn vader boos werd (op de baas van de hond). Dat maakte nog de meeste indruk op me, want ik heb mijn vader zelden boos gezien. Ook de hond van... Lees verder →

Uit een goed nest – deel 2

Eerder schreef ik over het nest waar mensen uit komen. Je kunt er niets aan doen waar je wiegje heeft gestaan, zei ik. Honden kunnen daar natuurlijk ook niets aan doen, maar baasjes kunnen er wel voor zorgen, dat ze kiezen voor een hond uit een goed nest. Waarom dat belangrijk is? Elk jaar worden... Lees verder →

Uit een goed nest

Je hoort weleens zeggen: "Die komt (wel/niet) uit een goed nest". Volgens Ensie's spreekwoordenboek betekent het: 'Geboren zijn in een solide gezin of uit een intelligent of intellectueel milieu komen'. Dan hebben we het dus over mensen. Mensen kunnen uit een intelligent of intellectueel milieu komen, of geboren zijn in een solide gezin. Zijn die... Lees verder →

Humor – fragment

Bij het opruimen van haar kamer zie ik ik haar halsalarm liggen. Ik pak het en loop naar de huiskamer waar ze zit. Plechtig hang ik het om haar hals. "Het is mij een eer en genoegen om u de erepenning van de gemeente te overhandigen, omdat u zo'n voorbeeldig persoon bent". Lachen is een... Lees verder →

Fragment

Tegen de tijd dat een man wordt opgenomen in een verpleeghuis, scheert hij meestal al elektrisch. Wellicht was hij altijd een 'nat-scheerder', maar werd dat steeds lastiger en stapte hij noodgedwongen over. Sommige heren vinden het heerlijk om nat geschoren te worden, ook (of vooral) als ze het zelf niet meer kunnen. Dus dat proberen... Lees verder →

Belevingsgericht zorgen

Ze aait de babypop in haar armen over zijn hoofd. Ik ga naar haar toe: "Gaat u mee, omkleden en slapen?". Ze knikt. Ik neem haar in de rolstoel mee naar haar kamer. "Zal ik de kleine even overnemen, dan kunt u omkleden." Behoedzaam geeft ze de baby uit handen. 'Voorzichtig hoor' zegt ze. Ik... Lees verder →

Recht voor z’n raap

Decorumverlies; met decorum wordt bedoeld dat iemand weet 'hoe zich te gedragen'. Manieren tonen, zich gedragen in gezelschap, (fatsoenlijk) omgaan met anderen. Bij mensen met dementie kan decorumverlies optreden. Ze schamen zich dan niet (meer) voor hun naakte lijf, praten ongegeneerd over intieme zaken of ze zeggen letterlijk alles wat ze zien. Dat laatste deed... Lees verder →

Vaatwasser

Ik ben in de gelukkige omstandigheid getrouwd te zijn met een heer die daadwerkelijk iets in het huishouden doet. Als je de statistieken mag geloven is dat vrij zeldzaam, dus ik houd hem dicht bij me. Stel je voor dat andere dames er lucht van krijgen! Er is echter een dingetje en dat dingetje betreft... Lees verder →

Als de tijd stil komt te staan

Deze ochtend is zij een van de bewoners die ik ga helpen met wassen en aankleden. Ik klop aan en ga zachtjes de kamer binnen. Ze blijkt al wakker en zit op de rand van haar bed. Rustig vertel ik haar wie ik ben wat ik kom doen. Ze ziet me regelmatig, maar er zitten... Lees verder →

Ach, wat leg ik toch te drome…

Zelfs in mijn slaap ben ik me bewust van de pandemie, ik probeer ook in mijn dromen coronaproof te leven. Afgelopen nacht droomde ik dat we (man en ik) ons vakantiehuisje onverwacht moesten delen met een ons onbekend gezin. Vader, moeder, twee kleine kindjes (een jongen in de kleuterleeftijd en een baby, een meisje). Het... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑