Ik ben in de gelukkige omstandigheid getrouwd te zijn met een heer die daadwerkelijk iets in het huishouden doet. Als je de statistieken mag geloven is dat vrij zeldzaam, dus ik houd hem dicht bij me. Stel je voor dat andere dames er lucht van krijgen!
Er is echter een dingetje en dat dingetje betreft het inruimen van de vaatwasser. Mijn liefste beroept zich op de vooronderstelling dat mannen een beter ruimtelijk inzicht hebben dan vrouwen en [dus] beter in staat zijn de vaatwasser op de meest economische manier in te delen.
Elke avond -strijk en zet- deelt hij de vaatwasser opnieuw in. Zeg nou zelf, als iemand voortdurend je werk verbetert, ga je vanzelf denken dat jouw inbreng er niet zoveel toe doet, immers, jouw gepruts moet steeds worden hersteld, waarom zou je nog moeite doen?
Ik werd dan ook steeds nonchalanter, daarmede de indruk versterkend dat mijn ruimtelijk inzicht inderdaad van povere kwaliteit is.

Maar, geloof het of niet, ik heb onlangs examen in huishoudelijke vaardigheden gedaan en ben daarvoor nog geslaagd ook! Voor mijn opleiding tot Helpende Zorg en Welzijn moet ik niet alleen de dagelijkse zorg voor mensen examineren, maar ook ondersteuning bij het huishouden.
Trots kwam ik dan ook melden aan Manlief, dat ik (op papier althans) in staat wordt geacht een vaatwasser te kunnen inruimen. Hij keek me wat meewarig aan. Ik denk niet dat hij de dagelijkse herinrichting gaat staken. Toch jammer. Voor hem dan.
Zeg het maar!